کد مطلب:47384
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:45
شأن نزول آيات 1ـ10 سورة مباركه عبس را مرقوم بفرماييد؟
در شأن نزول اين آيات آمده است: شخصي كه چهره در هم كشيد، مردي از سران بنياميه بود كه نزد پيامبر6 نشسته بود. وقتي عبدالله بن امّ مكتوم وارد شد و نگاه آن شخص به عبدالله بن امّ مكتوم افتاد، خود را جمع كرد; مثل اينكه ميترسيد آلوده شود از سر تكبر كه گويي كسر شأن او بود شخصي عادي نزد وي بنشيند، قيافه را درهم كشيد و صورت خود را برگردانيد. آنگاه مورد عتاب خدا واقع شد. اين شأن نزول را اغلب مفسران شيعه از جمله مرحوم علامه طباطبايي; و... پذيرفتهاند.(ر.ك: تفسير الميزان، ج 20، ص 204، نشر اسماعيليان، بحث روايي ذيل آيه / تفسير نمونه ، ج 26، ص 124، دارالكتب الاسلامية.)
با توجه به اين شأن نزول; عبوس بودن، ناراحت شدن و روي برگرداندن را آن شخص اموي انجام داده; ولي حضرت با توجه به گفتگويي كه با عدهاي از سران قريش داشت و اميدوار بود كه سخنانش در آنها تأثير گذارد ـ كه مسلماً اگر اينگونه افراد مسلمان شوند، عدهاي ديگر نيز مسلمان ميشوند ـ توجهي به ابن امّ مكتوم نكرد; اين آيات براي نكوهش او (شخص اموي) و احترام عبدالله نازل شده است.
آنچه بيان شد، شأن نزول پذيرفته شده است. در اين باره شأن نزول ديگري نيز نقل شده كه ميتوانيد به كتابهاي تفسيري مراجعه كنيد.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.